– Szlak żółty – żółty szlak od Tatrzańskiej Drogi Młodości (nr 537) w miejscowości Przybylina przez Dolinę Bystrą na szczyt Bystrej. Czas przejścia: 4 h, ↓ 3 h

Bystra jest najwyżej położonym wzniesieniem Tatr Zachodnich. Liczący 2248 metrów szczyt wznosi się po stronie słowackiej, kilkaset metrów od grani głównej Tatr, wzdłuż której biegnie granica państwowa. Mimo blisko przebiegającej granicy Bystra przez wiele lat była mało dostępna dla turystów z Polski. Aby legalne zdobyć szczyt konieczne było wielogodzinne podejście od strony słowackiej. Po przystąpieniu Polski i Słowacji do układu z Schengen i powstała możliwość korzystania ze szlaków słowackich. Obecnie na Bystrą można wejść z Doliny Chochołowskiej lub Kościeliskiej poprzez Iwaniacką Przełęcz i Ornak. Wyruszając z Doliny Chochołowskiej można wykorzystać także czarny szlak biegnący Starorobociańską Doliną. Bardzo ciekawym wariantem jest połączenie wycieczki na Bystrą z wejściem na Starorobociański Wierch, który jest z kolei najwyższym szczytem polskich Tatr Zachodnich.

Czarny szlak z Doliny Chochołowskiej (zejście za leśniczówką Chochołowską) przez Dolinę Starorobociańską, najdłuższe odgałęzienie Doliny Chochołowskiej, to najdogodniejsze dojście na Siwą Przełęcz (1812 m n.p.m.), skąd dalej można się udać na słowackie szczyty Błyszcz (2158 m n.p.m.) i Bystra (2248 m n.p.m.) lub na Starorobociański Wierch (2176 m n.p.m.) i ewentualnie dalej granią polskich Tatrach Zachodnich. Starorobociański Wierch jest najwyższym w tej części polskich Tatr i to z niego można podziwiać również najpiękniejsze widoki.

Trasę zaczynamy się u wylotu dol. Chochołowskiej na Siwej Polanie. Początkowo bez szlaku asfaltem kierujemy się wgłąb doliny. Pod koniec Siwej Polany dołączają znaki zielone z "Drogi pod Reglami" (10 min.). Tym szlakiem kierujemy się asfaltem dalej w głąb doliny. Po około 30 min drogi asfaltowej dochodzimy do pol. Huciska gdzie kończy się asfalt i zaczyna droga wybrukowana kamieniami. Po drodze mijamy różne kapliczki i tablice upamiętniające pobyt w dolinie Jana Pawła II. Po lewej stronie doliny na dużej skale spora tablica upamiętniająca przywódcę powstania Chochołowskiego Księdza L. Kmietowicza. Po pewnym czasie w lewą stroną odchodzą czarne znaki "Ścieżki Nad Reglami". Po około 40 min docieramy do wylotu doliny Starorobociańskiej. Tutaj mają początek znaki żółte i czarne które prowadzą w głąb doliny. Kierujemy się wzdłuż tych znaków. Po około 10 min szlak żółty odchodzi w stronę Iwaniackiej przełęczy 1459 m.n.p.m. My podążamy znakami czarnymi. Po jakimś czasie droga staje się coraz mniej widoczna i ucieka w głąb doliny i zaczyna się prawdziwy szlak. Przechodzimy przez dwie malownicze polany utworzone w skutek działania lawin spadających ze żlebów "Graniczniak" i "Żleb na przełęcz", wchodzimy w pasmo kosodrzewiny. Tutaj szlak wchodzi w żleb "Pod Pyszną". Kluczymy nim stromo i monotonnie podchodząc. Na prawo rozpościerają się piękne widoki na "Starorobociański Wierch". Pod koniec żlebu źródełko z doskonałą wodą (to ostatni punkt do jej zaczerpnięcia). Po około 2h od wejścia w dolinę dochodzimy do Siwej Przełeczy 1812 m.n.p.m gdzie dochodzimy do znaków zielonych. Dojście od odgałęzienia w Dolinie Chochołowskiej (początek czarnego szlaku) na Siwą Przełęcz zajmuje 2h 30 min. (2h 00 min.ˇ).

Czarny szlak z Doliny Chochołowskiej (zejście za leśniczówką Chochołowską) przez Dolinę Starorobociańską, najdłuższe odgałęzienie Doliny Chochołowskiej, to najdogodniejsze dojście na Siwą Przełęcz (1812 m n.p.m.), stąd dalej można się udać na słowackie szczyty Błyszcz (2158 m n.p.m.) i Bystra (2248 m n.p.m.) lub na Starorobociański Wierch (2176 m n.p.m.) lub dalej granią polskich Tatr Zachodnich. Starorobociański Wierch jest najwyższym szczytem w tej części polskich Tatr i to z niego można podziwiać również najpiękniejsze widoki. Początkowo idziemy za znakami czarnymi i żółtymi, które po krótkim czasie odchodzą pod Polaną Iwanówka w lewo na Iwaniacką Przełęcz (1459 m n.p.m.). Idąc dalej już wyłącznie czarnym szlakiem przechodzimy bokiem Starorobociańskiej Polany, z której odsłania się widok na wierzchołek Kominiarskiego Wierchu (1829 m n.p.m.). Prawie na całej długości szlaku w jego bliskim otoczeniu płynie Starorobociański Potok.

Dość długi odcinek podchodzimy łagodnie lasem, po drodze mijamy m.in. odgałęzienie będące dawną drogą górniczą, prowadzącą na zbocza Ornaku (1854 m n.p.m.) do jednej z najstarszych kopalń w Tatrach Zachodnich. Wreszcie osiągamy rozległą Starorobociańską Rówień na wysokości ok. 1300-1400 m n.p.m. Na południu odsłania się ładny widok na Starorobociański Wierch, natomiast na płd.-zach. — na urwiste Dudowe Turnie. Następnie już stromszym podejściem wzdłuż Żlebu pod Pyszną ,wśród piargów, trawek i kosodrzewiny, osiągamy Siwą Przełęcz. Odsłania się tu widok na szczyty wokół Doliny Kościeliskiej oraz na jej przedłużenie — Pyszniańską Dolinę. Dojście od odgałęzienia w Dolinie Chochołowskiej (początek czarnego szlaku) na Siwą Przełęcz zajmuje 2h 30 min. (2h 00 min.ˇ).

Z Siwej Przełęczy mamy piękny widok na Dolinę Staorobociańską oraz górne piętro Doliny Pyszniańskiej, z dwoma niewielkimi Siwymi Stawkami. Z przełęczy bardzo okazale prezentuje się piramida Starorobociańskiego Wierchu, a także Bystra, Kamienista i Smreczyński Wierch. Powyżej przełęczy zielony szlak wspina się wąską granią i po kilkunastominutowym, momentami stromym podejściu osiągą Gaborową Przełęcz Wyżnią (1959m). Przez przełęcz przebiega granica polsko-słowacka. Na przełęczy kolejne rozwidlenie dróg. Zielony szlak sprowadza w dół na stronę słowacką do Doliny Gaborowej. Znaki czerwone w kierunku zachodnim wspinają się na Starorobociański Wierch, natomiast na wschód prowadzą ku Bystrej. W rejonie przełęczy otoczenie nabiera wysokogórskiego charakteru. W kierunku Doliny Pyszniańskiej opadają postrzępione Liliowe Turnie, natomiast grań biegnąca ku Starorobociańskiemu Wierchowi podcięta jest od północy skalnymi urwiskami.

Z Siwej Przełęczy ruszamy dalej - w stronę Gaborowej Przełęczy i Liliowych Turni. Od tego momentu szlak zmienia momentalnie swój charakter. Nie jest to już wędrówka po łagodnych ścieżkach z rozległymi polanami. Od przełęczy, szlak wiedzie wśród ostrej, poszarpanej i sypkiej grani. Ścieżka ma kamienno-ziemiany charakter, dzięki czemu podejście nie jest przyjemne ze względu na sypiące się kamienie pod nogami. Już na początku szlak jest tak wąski, że musimy przeciskać się pomiędzy trawą, która rośnie na stoku po prawej stronie, podniesiona ponad poziom szlaku, a krzakami kosodrzewiny, które dają zaledwie kilkucentymetrowe przejście. Szlak trzeba utorować sobie samemu, odpychając krzaki na lewą stronę. Teraz, idąc po lewej stronie stoku trawersujemy ostrą grań, która jest niedostępna.

Po około 20 min osiagamy Gaborową Przełęcz (Gaborovo Sedlo)1959m.n.p.m. Czerwony szlak w kierunku Bystrej trawersuje od południowej strony Liliowe Turnie. Pomiędzy skalistymi turniczkami, ku północy, widoki na Ornak oraz Kominiarski Wierch. Trawiaste zbocza od strony słowackiej opadają ku Dolinie Gaborowej, ponad którą wznosi się trójkątna piramida Zadniej Kopy. Po około 30 minutach szlak osiąga niewielką przełączkę - Bystry Karb (1953m), gdzie dołącza słowacki szlak z Doliny Gaborowej. Z przełęczy na Bystrą prowadzi niebieski szlak trawersujący zachodnie stoki masywu. Ścieżka wznosi się mozolnie, by kilkadziesiąt metrów poniżej szczytu osiągnąć grań opadającą w kierunku Błyszcza. Trzymając się grani szlak osiąga wkrótce kulminację Bystrej. Z przełęczy około 40 minut. Z Bystrego Karbu możliwy jest również wariant wejścia na Bystrą przez Błyszcz. Błyszcz (2159 m.n.p.m.) jest mało ciekawym szczytem, słabo wyodrębnionym z masywu Bystrej. W kierunku Błyszcza wznosi się stromo zakosami szlak czerwony. Po osiągnięciu niepozornego wierzchołka, ku południu odbija nieznakowana ścieżka, wspinająca się grzbietem wprost na szczyt Bystrej.

Po kilkunastu minutach docieramy na szczyt Bystrej (2248 m.n.p.m.) skąd rozpościera się zapierający dech w piersiach widok. Wierzchołek Bystrej, wznoszący się ponad dolinami: Kamienistą, Gaborową i Bystrą stanowi świetny punkt widokowy. Panorama obejmuje większość ważniejszych szczytów w Tatrach Zachodnich, a także Tatry Wysokie z dominującym Krywaniem. Ze szczytu do Doliny Bystrej sprowadza żółty szlak biegnący dalej do Przybyliny. Patrząc na południe po prawej stronie króluje niewiele mniejszy od Bystrej Starorobociański Wierch (2176 m.n.p.m.) opadający łagodnym zboczem do Raczkowej Doliny, następnie Niżna Bystra (mniejsza o 140 metrów .)

– Szlak żółty – żółty szlak od Tatrzańskiej Drogi Młodości (nr 537) w miejscowości Przybylina przez Dolinę Bystrą na szczyt Bystrej. Czas przejścia: 4 h, ↓ 3 h

– Szlak niebieski – niebieski szlak przebiegający południowymi zboczami szczytów w grani głównej i prowadzący od zielonego szlaku (Pod Klinem – Liliowy Karb) w Dolinie Gaborowej na Banistą Przełęcz, a z niej stokami Błyszcza na szczyt Bystrej.

Czas przejścia od rozdroża ze szlakiem zielonym na przełęcz: 1 h, ↓ 40 min

Czas przejścia z przełęczy na Bystrą: 40 min, ↓ 25 min

Oba te szlaki otwarte są dla turystów tylko w okresie od 16 VI do 31 X. Na Bystrą prowadzi też ścieżka z Błyszcza (15 min, ↓ 10 min), nie stanowiąca jednak oficjalnego szlaku turystycznego.